حدیث معرفت امیرالمومنین به نورانیت، حدیث معتبری است؟
این حدیث در کتاب بحار الانوار جلد 26 صفحه 1 به نقل از کتاب "المناقب" یا "عتیق" نقل شده اما به سلسله روات آن اشاره ای نشده و صرفا به کسی به نام "محمد بن صدقة" اشاره شده که مشخص نیست چه کسی است البته دو سه راوی موثق با نام "صدقه" داریم که ممکنه این فرد پسر یکی از آنها باشد یا شخص مستقلی باشد. در هر وصرت توثیقی برای این فرد وجود نداره اما مرحوم مجلسی ظاهرا در سندیت و متن حدیث تردید نداشته اند و هم از جانب پدرشان هم مستقیما ار منبع مذکور این حدیث را نقل کرده اند.
بدلایل متعددی احادیث معرفتی خاص که نوعا در شأن امام علی علیه السلام است با بحث و جدلها و حواشی مختلفی روبرو هستند و علما به دو دسته موافق و مخالف آنها تبدیل شده اند. برخی که نگرش عرفانی و یا شهودی دارند، معتقد به صحت این متون و مفاهیم منتسب به امام علی علیه السلام هستند و برخی که بیشتر اخباری هستند بخاطر ضعف سند یا پیچیدگی متن، از قبول این قبیل روایات سرباز میزنند.
یکی از کتب عجیب که حاوی این قبیل معارف است کتاب "مشارق انوار الیقین فی معرفة امیرالمؤمنین"نوشته حافظ برصی ست که حاوی مطالب بدیع و اعجاب آور در شأن امام علی علیه السلام و برخی دیگر از معارف سطح بالای ماست.
از این دست روایات روایتی تحت عنوان "خطبة البیان" یا "خطبة الافتخار" در دست هست که بسیار اعجاب آور و مشتمل بر 3 بخش کلی ست که از زبان امام علی علیه اسلام، عجائب شخصیتی شان و همچنین اوصاف ظهور و قیامت بطور خاص و دقیقی بیان گردیده.
در هر صورت از این دست روایات به صورت مدون در کتابهایی همانند آنچه نام بردم و به صورت پراکنده در برخی کتب روائی ما وجود داره که جای تامل داره.
البته نوعا این روایات گرچه از حیث سند، موثق نیستند یا اینکه روات آن ناشناخته اند اما از حیث متن با بسیاری از مبانی معرفتی ما سازگاری دارند و میتوان کلیت آنها را پذیرفت. حدیث "معرفت امیرالمؤومنین به نورانیت" نیز همینطور است.