در رابطه با اهدای عضو خاطرم هست چند وقت پیش مطلبی فرمودین که این کار تبعات برزخی و اخروی داره
اگر امکان داره دربارش توضیح بدین و این همه تبلیغات رسانه ای رو چطور ارزیابی می کنید؟
بطور خلاصه اینکه همه اعمال ما به واسطه عقیده، فکر و نیتی که داریم ارزش پیدا میکنه و صرفِ تقلید، بی فایده ست لذا باید به وظایف شرعیمون هم در حد وسع فکر کنیم تا مبانی و اهداف و آثارش رو بشناسیم. مثلا خواندن نماز واجب شرعی ست و باید در هر صورت خواند اما برای بهره بردن از نماز و نجات و گشایش و تعالی، باید بدانیم چرا نماز میخوانیم و فلسفه و مبانی اعتقادی آن چیست!
پس در ورای مسائل شرعی می بایست به عقایدمان هم توجه کنیم و کاری را بدون فکر و نیت صحیح پیش نبریم!
با این مقدمه کوتاه به این نتیجه میرسیم، اگر مراجع معظم تقلید، در شرایط خاص، اهدای عضو متوفی(نه صرفا مرگ مغزی) را جایز دانسته اند، لازم است از نظر اعتقادی هم به این مسئله توجه شود! این تفکر نتایج مختلفی بوجود می آورد از آن جمله:
دقت در نگهداری جسم به عنوان امانت الهی، که اگر چنین چیزی حقیقتا محقق شود، جز در موارد نادر و استثنائی اصلا به دریافت و اهدای عضو نیازی پیدا نمیشود! و در مقابل اگر همین روند بی توجهی و انجام برخی اعمال آنهم نه واجب مسلم بلکه یک عمل مجاز با شرایط خاص، به جایی میرسد که با بسیاری از اصول و فروع اعتقادی و دینی در تضاد و تناقض قرار خواهد گرفت!
پس ما ملزم به رعایت دستورات شرعی هستیم اما نه با جو زدگی و بی فکری و ناآگاهی