جایی خواندم که مردم با تحمل فقر بیشتر تذهیب نفس میکنند و منتظرظهور میشوند و کمتر گناه خواهند کرد آیا این فرمایش صحیحه؟
این حرف کاملا با مبانی اسلامی در تضاد هست. اسلام شدیدا با فقر مبارزه میکنه و مردم می بایست در رفاه و آسایش زندگی کنند. البته دوری از اسراف و تجمل و دیگر آفات بهرمندی از نعمات سرجای خودش مطرح و مهمه. اما اصل در برخورداری از نعمات الهی ست و بنابر اصل عدالت می بایست همه از مواهب و نعمات مادی برخوردار باشند.