چکار کنیم که درگیر احساسات زود گذر نباشیم در صورتی که جو خیلی از مجالس اینگونه ست؟
البته گرفتار احساسات زود گذر نشدن خصوصا در امور معنوی، کار زمان بری ست اما در یک پاسخ کوتاه و ساده اینکه: هر چقدر اهل تفکر باشیم کمتر در احساسات گرفتار میشیم.
باید برای اسیر نشدن در احساسات و امور ظاهری و قشری، چشم و گوشمون رو برای انتخاب خوراک روح باز نگهداریم.
متاسفانه در موقعیتی قرار گرفتیم که بسیاری از مردم علیرغم ادعاهای مختلفی که دارند، نه تنها برای جسمشون با چشم و گوش بسته خوراک تهیه میکنند و به هر آلودگی تن میدن بلکه برای روح و درون شون هم، نظارتی بر ورودی ها و خوراکهای عرضه شده، نمیکنند.
عالم.استاد.کتاب.مسجد. سخنران. مداح. هیئت .نشریه.سایت. کانال یا گروه و... همه اینها باید با دقت بررسی و با هوشیاری انتخاب بشن و به صرف ظاهر اسلامی یا دینی و مذهبی، نباید به سراغشون رفت...