منظور از "حکمت" در قرآن چیست؟
وحکمت چیزیه که خدا به هر کسی بخواد عطا میکنه یا اکتسابیست و خود انسان هم میتونه نقشی داشته باشه؟
البته صحبت از "حکمت" مجال وسیعی میخواد و در اینجا ممکن نیست اما سرآمد علوم و معارف، رو حکمت میگن و نتیجه ش رسیدن و رساندن به حقیقت محض است.
حکمت هم مثل علم میتونه اکتسابی یا الهی باشه گرچه فاصله و توان و اثرشون هرگز با هم قابل مقایسه نیست، چون حکمتی که در اثر تلاش فردی کسب میشه بیشتر در جنبه های اجتماعی زندگی و امور ظاهری کاربرد داره و البته زندگی رو با کیفیت جلو میبره اما حکمت با منشاء الهی و الهامی، بسیار گسترده تر از عالم ماده ست و همه جوانب حیات رو در بر میگیره.
در یک نظر گذرا و کاربردی نسبت به حکمت میشه گفت حکمت همان انسان کامل است و هرکه با امام ارتباط معرفتی و قلبی بهتر و بیشتری داشته باشد از حکمت بیشتری برخوردار است که نه تنها در کلام بلکه در عمل و همه صادرات وجودی او نمایان میشه. این مطلب ارتباط تنگاتنگی هم با قرآن کریم داره چون، قرآن، کتابت انسان کامل است پس هرکس با قرآن از راه تعالیم اهل بیت، ارتباط و انس بیشتری داشته باشه، بیشتر و بهتر به حکمت الهی و الهامی دسترسی پیدا میکنه و طبیعتا زمینه انس با قرآن و اهل بیت، دوری از گناه است.