با توجه به آیات متعددی که به لباس بهشتیان اشاره کرده و به ويژه آیه 32 سوره اعراف که زینتها را ویژه بهشتیان معرفی کرده، آیا جهنمیان هیچ لباسی به تن نخواهند داشت؟ و منظور از لباس همین چیزی هست که ما میدونیم؟
برای درک صحیح از این مقوله و دیگر مقولاتی که مربوط به آخرت و بهشت و جهنم و کلا مباحث معنوی میشود، باید در درجه اول توجه داشته باشیم که زندگی در دنیا، انسان را به منطق و شیوه نگرش و فکر مادی سوق میدهد، در حالیکه دین و معنویت، سعی دارد انسان را با منطق توحیدی و الهی و غیر مادی آشنا و همراه کند.
در منطق مادی همه چیز محسوس، قابل اندازه گیری و محدود است در حالیکه منطق توحیدی و معنوی، فراتر از حدود مادیات و محسوسات را متذکر میشود مثلا "محبت" یا "کینه" با منطق مادی قابل فهم و اندازه گیری نیست همچنان که "ایمان و "کفر" را نمیتوان با اندازه گیری و حس و لمس، شناخت پس برای درک دینای دیگر و آخرت و امور مربوطه، می بایست همواره منطق معنوی را در وجودمان تقویت کنیم و سعی کنیم این نوع منطق بر زندگی و نگاه ما حاکم باشد تا منطق مادی محدود!
با استفاده از منطق معنوی و توحیدی، متوجه خواهیم شد، بهترین نعمات و امکانات مادی و دنیائی، کمترین حد از امکانات اخروی هستند و مثالهای فراوانی که در دستورات دینی وارد شده، صرفا برای آشنائی با این رتبه بندی و جدا نشدن از منطق معنوی ست.
مثلا اگر در وصف بهشت از "درخت" نامی برده شده، می بایست بهترین و کاملترین و زیباترین و بدون آفت ترین و مثمر ترین و ماندگارترین درخت دنیایی را در نظر بگیریم که فقط سایه و اثر حداقلی از درخت بهشتی ست چون دنیای مادی ظرفیت وجود آن درخت حقیقی که کمترین مرتبه اش، بیشترین مرتبه در دنیاست، را ندارد.
بنابرهمین مرتبه بندی در خواهیم یافت که درجات بهشت که کمترینش، بهترین و بالاترین درجه ی دنیایی ست، میتواند تا بی نهایت و معنویت مطلق ادامه داشته باشد، به عنوان مثال همین درخت بهشتی که میتواند تا شجره طوبی که ریشه ولایت و عصمت است، ادامه داشته باشد.
در خصوص لباس هم همینطور است، منظور از پوشش اهل بهشت که مراتبی هم دارد این است که برترین پوشش ها و لباس های دنیایی که ابریشم و مروارید و...است، در آن دنیا، کمترین و پست ترین است و از آن پس، تازه مراتب این لباس ها که مربوط و مرتبت با جایگاه اهل بهشت است، شروع میشود تا به لباس تقوا و نور و جلال و جمال و... برسد.
در خصوص لباس اهل جهنم هم گذشته از بهرمندی از توضیحات فوق و رسیدن به رتبه و معنای آن، در آیات قرآن به "قطران" یا مواد آتشزا یا مس گداخته و این قبیل پوشش های عذاب دهنده، اشاره شده است.